Serce Maryi, podobnie jak Serce Jej Syna, nieustannie otwarte jest dla ludzi i wytrwale miłuje nawet niewdzięczników, którzy nie odwzajemniają skierowanego do nich wezwania. Liturgiczne święta Matki Bożej idą zwykle równolegle ze świętami Pana Jezusa. Dlatego dziś chcemy czcić Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny.
O Sercu Maryi jako pierwszy pisze św. Łukasz (Łk 2,19.51). Pierwsze ślady kultu Serca Maryi napotykamy już w XII w. Samo święto zapoczątkował w 1643 roku św. Jan Eudes (zwany „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”) rozpoczynając na wielką skalę kult Serca Maryi. W wieku XIX rozpowszechniło się nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi dla podkreślenia Jej przywileju niepokalanego poczęcia. Początek temu nabożeństwu dało ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi przez papieża Piusa IX w roku 1854, jak też objawienia Matki Bożej w Lourdes (1858). Najbardziej jednak przyczyniły się głośne objawienia Matki Bożej w Fatimie w roku 1917. 13 października 1942 roku w 15-lecie objawień fatimskich papież Pius XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi. Na cały Kościół wprowadził święto Niepokalanego Serca Maryi papież Pius XII dnia 4 maja 1944 roku.